Gravitaciono polje postojećeg ambijenta se unapređuje potcrtavanjem dominantne aktivnosti korisnika. Restrukturiranje fizionomije skvera menja odnose unutar celine, ponovo uspostavljajući prostor osnovne namene - skver parkoviskog karaktera. Promena je dvostruka: vrši se očuvanje sećanja i granica novim rešenjem, dok pozicioniranjem središta i okruženja on prestaje biti geometrijski utvrđen. Ova dva entiteta razmenjuju svoje pozicije formirajući seriju prostornih doživljaja - linearno prelazi u cirkularno i nazad. Promena stanja pokreće promenu shvatanja: motivacija za korišćenje prostora na taj način dobija na intenzitetu i nazire se fenomen središta kao polje susreta i aktivnosti unutar lokalne stambene zajednice koja time afirmiše susedstvo, razmene, kolektivitet i sl.

Predloženi ambijent funkcioniše kao dijagram čije karakteristične tačke usmeravaju ponašanje korisnika. Trase, arhitektonski elementi i determinante su u službi strukturacije prostornih sadržaja. Povezivanje prostornih delova skvera vrši se oblikovnim karakterom novog sklopa i pružanjem za to određenih površinskih tekstura čija pokrenutost integriše ambijent. Stožer sklopa - centralni prsten sa svojim elementima, vuče poreklo iz veza sa postojećom morfologijom mesta, regulišući karakter prostora. Uspostavlja se interaktivni odnos sa obodnim frontom skvera. Gabarit prstena je uslovljen distancom prema fasadama naspramnih objekata, a deformacija/otklon od pravilnog kruga izražava dimenzionalni limes/interakciju između determinanti (obodnih fasada) i morfologije prstena. Određujući jedni drugo, otkrivaju prostornu gravitaciju koja deluje između njih.